🌟 Afscheid van een bijzondere vriend – Safier 💔 🌟

Maandag begon als een dag zoals zovelen. Zoals elke week zat ik ’s avonds bij Manege De Paardenhoeve, terwijl mijn dochter haar paardrijles had. Alles leek normaal, tot mijn telefoon ging… 📞

“Schrik niet als er morgen een lege stal is,” werd me verteld. Op dat moment weet je het meteen: iets is mis. En toen kwam het harde nieuws… Safier was er niet meer. Als een donderslag bij heldere hemel was hij uit ons midden gerukt.

💫 Een leven vol karakter
Safier was een paard met een verhaal, een charmeur met een tikkeltje bravoure. Hij deed zich graag groot en stoer voor, maar stiekem had hij een hart van goud. Zijn oren lagen altijd een beetje naar achter als je langs zijn voerbak liep, maar ondertussen deelde hij graag een hapje met je. En hoewel hij zich maar al te graag de leider toonde, dook hij snuivend achter Sterre weg als er ergens ezeltjes balkten.

Hij genoot van de kleine dingen: een potje stoeien met zijn vrienden, een extra snoepje van zijn favoriete Wendy, en de zonnestralen die op zijn rug vielen tijdens een rustige middag. Dat beeld van hem—ontspannen en tevreden in de zon—zal voor altijd in ons geheugen gegrift staan.

🐎 Een onverwacht afscheid
Die maandag leek alles zoals altijd. De paarden genoten van de herfstzon en de rust van de dag. Maar toen de avond viel en iedereen naar binnen kwam, sloeg het noodlot toe. Safier zakte in elkaar. Eerst krabbelde hij nog overeind, maar kort daarna volgde de tweede val. Terwijl de dierenarts werd gebeld, viel er een plotselinge stilte… De andere paarden hinnikten als in een laatste groet. 💔

⏳ Een uur dat eeuwig leek te duren
Wachten tot de volgende dag om afscheid te nemen? Geen optie. Maar als je weet wat je te wachten staat, voelt een uur rijles ineens eindeloos. Zodra de les voorbij was, reed ik direct naar Essen om hem een laatste groet te brengen. Onwerkelijk. We weten dat we voor oude paarden zorgen, maar Safier was niet degene van wie we dachten dat we al afscheid moesten nemen…

🌿 Afscheid op hun manier
De volgende ochtend, bij het naar buiten brengen van de paarden, gebeurde er iets bijzonders. Elk paard stond even stil. Sommigen knikten, anderen lieten een zachte hinnik horen. Op hun eigen manier namen ze afscheid van hun vriend. Een moment dat kippenvel gaf, maar ook toonde hoe sterk hun band was.

✨ Voor altijd in ons hart
Lieve Safier, we hadden je nog zoveel mooie dagen gegund. We gaan je missen, jouw stoere blik, jouw gekke streken, jouw liefde voor je vrienden. Maar vergeten? Nooit. 🌟💙