Vanaf het moment dat C’est La Vie van Claude uitkwam, was ik helemaal verkocht. Het nummer had meteen iets vrolijks en aanstekelijks, en het werd een favoriet. Wat het nu extra bijzonder maakt, is dat Sylvia en ik samen nieuwe herinneringen maken met dit nummer. We rijden naar de kattenshows, de auto vol met gelach en muziek, hard meezingend op Claude. De Franse tekst? Tja, we doen ons best! Het Engels gaat ons goed af, en het Frans maken we gewoon wat leuks van – zolang het maar lekker klinkt, is het goed. En elke rit die we maken, wordt een nieuwe herinnering, met dit nummer als soundtrack voor onze…